Neuropsihijatrija

Neurologija predstavlja granu medicine koja se bavi dijagnostikom i lečenjem oboljenja centralnog nervnog sistema (mozga i kičmene moždine), perifernog nervnog sistema i mišića. Specijalistički pregled neurologa obuhvata anamnezu, uvid u medicinsku dokumentaciju i klinički, neurološki pregled kojim se ispituje hod, ravnoteža, rad moždanih nerava, refleksi, senzibilitet, spretnost pokreta, na osnovu kojih postavlja dijagnozu bolesti, propisuje terapiju ili predlaže dodatne dijagnostićke pretrage.

• Elektroencefalografja (EEG) - procedura kojom se registruje električna aktivnost mozga.

• Elektromioneurografijom (EMNG) - neurofiziološka metoda kojom se meri stanje prefernih nerava i mišića. Pregled je nezaobilazan u dijagnostici polineuropatija, miopatija, poremećaja nerava na nivou vratnog i slabinsko - krsnog dela kičme, poremećaja mišića lica, obolenja motornog neurona i svim ostalim slabostima pojedinačnih nerava ili mišića.

• Color-Doppler pregledom - koji se sprovodi u cilju ispitivanja protoka krvi, odnosno može da ukaže na poremećaj cirkulacije. Predstavlja važnu dijagnositčku proceduru kod pacijenata sa sumnjom na suženje (stenozu), začepljenje (okluziju) ili proširenje (aneurizmu) krvnih sudova vrata.

• Lumbalnom punkcijom

Bolesti koje se najčešće dijagnostikuju i leče u neurološkoj ambulanti su: glavobolja, vrtoglavica, neuralgija, epilepsija, poremećaji moždane cirkulacije, moždani udar sa posledicama, demijelinizacione bolesti (multipla skleroza), neuromišićne bolesti, bolesti ekstrapiramidnog puta (intencioni tremor, bolest nemirnih nogu, Parkinsonov sindrom i bolesti lokomotornog aparata (ishialgije, tortikolis).

Psihijatrija se bavi dijagnostikom i lečenjem psihičkih smetnji i poremećaja, kao i poremećaja funkcije centralnog nervnog sistema uzrokovanih psihološkim, socijalnim i biološkim (organskim) faktorima.

Specijalistički pregled psihijatra obuhvata anamnezu, koja sadrži podatke o subjektivnim tegobama pacijenta, a ponekad i podatke od pratioca ili članova porodice, tzv heteroanamnezu. Osnovni dijagnostički instrument je psihijatrijski intervju, koji predstavlja specifičan, stručno vođen razgovor, pomoću kojeg se ocenjuje stanje pojedinih psihičkih funkcija, vrsta subjektivnih tegoba i postavlja odgovarajuća dijagnoza. Psihijatar procjenjuje emocionalno stanje bolesnika, proces razmišljanja, kognitivno funkcionisanje i testiranje realiteta. Često se, u cilju dijagnostike, pacijent upućuje na psihološko testiranje. Na temelju dobijenih podataka i opservacije ponašanja, postavlja dijagnozu, predlaže modalitet terapije i aktivno uključuje pacijenta u proces lečenja.